Gelukkig nieuwjaar lieve Zotmailers. In deze eerste Zotmail van het jaar meer hoordies, ziedies en doedies en ook wel een welgemeende merci voor 2019.

Het is na drie jaar een traditie geworden. Met kerst een dagje dichtbij doen. Liefst van al met een biertje bij.

Na Brugge en Maastricht, treinden we vorige week richting Mechelen om ons volledig lazarus te zuipen in

Gouden Carolus Cuvée van de Keizer Whisky Infused. Mocht deze nieuwsbrief een Drinkties sectie hebben,

dan zou dit bier gewoon elke maand mijn tip zijn.

2019 was een vrij legendarisch jaar. Ik ging opnieuw studeren, gaf mijn vaste job op om van mijn hobby mijn beroep te maken en dat lukte (wtf). Tom en ik gingen een tweede keer naar Japan, we kregen onze kat Hendrik, staken hem in een leiband en een buggy én we lieten onze inside jokes weer los op jullie met de Zotcast. En dan mag ik uiteraard dit hier ook niet vergeten, een nieuwsbrief, in 2019. Wat een idee. Maar het is met het grootste plezier dat ik jullie maand na maand mijn favoriete shit doorstuur. Dus zonder nog meer woorden vuil te maken aan vorig jaar, let's in dive into 2020!

HOORDIES

Of nee wacht, toch nog effe naar 2019. Want toen hoorde ik op Media Fast Forward een talk over podcasts met ware coryfeeën als Pieter Blomme (Relaas) en Eva Moeraert (Waarom), maar ook podcast hobbyist Thomas Smolders.

Samen met collega Frederik de Bosschere maakt hij elke week (na de uren!) een podcast over technologie. En da's meteen ook mijn hoordies tip voor deze maand.

Pro: twee smakelijke Gentenaars met gevoel voor humor

en een immense tech kennis

Con: waarschijnlijk onverdraaglijk voor mensen die niets

van tech (willen) kennen

Zelf een goeie podcast gehoord?

Laat het me weten via Twitter, Instagram of Facebook @doedieszot!

ZIEDIES

Ik was furieus toen ik hoorde dat Jojo Rabbit, de nieuwe film van het genie dat Taika Waititi heet, op Film Fest Gent stond. Furieus omdat het uitverkocht was. Furieus omdat ik er 2 minuten voor speeltijd pas achter kwam. Furieus en beschaamd eigenlijk, want ik volg Taika en de Jojo Rabbit Twitter zelf al maanden. Mijn feed staat vol met gifs, teasers, trailers en aaaargh ik wil hem zo graag zien. Maar na drie maanden ongeduldig ijsberen door mijn living, is het eindelijk zo ver.

Gisteren ben ik de grens overgestoken en heb ik hem in het schattigste Arthouse filmtheatertje in Breda gezien. En boy oh boy, de hype is terecht. Grappig, ontroerend, prachtig in beeld gebracht, perfect gecast,... Met z'n allen naar Chassé Theater/Cinema in Breda! Of wacht nog tot eind januari en dan draait 'ie in België. 

Oh en als je helemaal uit de lucht valt: Jojo Rabbit is het verhaal van een 10-jarig jongetje (Jojo dus) in het Nazi-Duitsland van de jaren '40. Hij heeft een imaginaire vriend die verdacht veel lijkt op Adolf Hitler en gespeeld wordt door de Joods-Nieuw Zeelandse Waititi zelf. Wanneer Jojo ontdekt dat zijn moeder (ScarJo) een Joods meisje onderdak geeft op hun zolder, moet Jojo even zijn 10-jarige bestaan evalueren en dat resulteert in een hilarische film. 

Zelf een goeie serie, video of film gezien?

Laat het me weten via Twitter, Instagram of Facebook @doedieszot!

DOEDIES

Hoewel zo de grens oversteken voor een filmpie ook een geweldig uitje is, tip ik deze maand daarbovenop twee restjes van mijn cultuurverhaal van vorig jaar. De afgelopen maanden heb ik den online van het Radio 1-programma Culture Club in goede banen mogen leiden en daar steek je wel wat tips van op. 

Theater

Must see in januari is Angels in America, een stuk van het Toneelhuis en Olympique Dramatique over het Amerika van de jaren '80. Reagan aan de macht. De opkomst van AIDS. Een generatie die in gaat tegen de tijdsgeest.

Op het podium o.a. Evelien Bosmans en Peter Van Den Begin. 

Ik moet het zelf nog zien, maar de minidocu die mijn Culturio collega's Heleen en Charlotte maakten, heeft mij al kweetniehoe benieuwd gekregen.

Museum

Mijn tweede cultureel verantwoorde Doedies tip moet je niet veel verder gaan zoeken. Want dit icoon was ook actief in dat Amerika van de jaren '80. Hij was een van de eerste openlijke slachtoffers van AIDS. En je kent hem ongetwijfeld van zijn vrolijke mannekes en hondjes. Keith Haring.

Nog tot april kan je hem zien in Bozar en da's eigenlijk best de moeite. Ik heb daar waanzinnig veel bijgeleerd over 'die gast van die mannekes'. Dat hij op de grond schilderde. En super snel ook. Dat veel mensen hem te commercieel vinden om nog de titel 'kunstenaar' te krijgen. Dat zijn graffiti stukken in de metro op den duur vanonder zijn stift werden gepikt door de fans.

Zotte gast. Must see tentoonstelling. 

ZO. Als je tot hier hebt gelezen, dan wil ik je keihard bedanken. 

Weet dat ik dit soort mails vooral voor jullie maak, want tips aan mezelf geven, zou een beetje loos zijn. Dus als je het écht leuk vond, dan mag je deze mail altijd delen met vrienden, vreemden, voorbijgangers of gewoon met je mama.

Zelf tips? DEEL ZE MET ME.

Want dat mag hier geen eenrichtingsding worden ah ja.

Vind me op den online @doedieszot! Of reply gewoon op deze mail.