Welkom hier!
Kent u dat: iets wel weten, maar het vlotjes vergeten, net wanneer het er toe doet? Ik weet dat hyperfocussen op een doel mij niet helpt. Ik schiet in een kramp. U denkt misschien doorzettingsvermogen, en manifesteren, op je tanden bijten en nog wat van die dooddoeners. Maar voor mezelf heb ik al lang uitgemaakt dat ik niets wil bereiken met doorzettingsvermogen.
Ik wil verlangen, uitnodigen en vertrouwen. Ondertussen steken dan alle andere dingen, die niet vertrouwen zijn, de kop op. Dat ook. En laat ik die zijn. En houd het vertrouwen, in mezelf, in mijn verlangen, in mijn genoeg zijn. Tenminste dat is het plan. Soms lukt dat, soms niet. Dan ga ik ijveren en dwingen, of piekeren. Diepe zucht. En ook dat vergeten en afdwingen laten zijn...
